Okudum – Bukre (Kahraman Tazeoğlu)

Son 1-2 haftadır kitap kurdu olmamın getirisi, yeni bitirdiğim kitaplardan Kahraman Tazeoğlunun Bukre’si.. Gerçekten sade bir dille sayfalara dökülmüş bir kitap. Kitabı edinmeden incelediğim bazı ciddi eleştirel okur yorumlarının anlamsız olduğunu gördüm. Sizlere kitaptan beğendiğim bir kaç kısımı paylaşacağım..

“Bazı aşklar aşka ihanettir..”

Kitabın öyle yerleri var ki tekrar tekrar okuyasınız geliyor, tabii ki bu herkes için geçerli olmayabilir. Kimisi için sıkıcı olan bölümler, bazıları için aydınlık olabiliyor. Herkesin bir kitaptan aldığı değer farklıdır değil mi? Öncelikle kitabın kapağında da yazan ifadeyi paylaşmak isterim sizlerle;

Ben kitapta özellikle Bukre ve Selim’in hikayesinden sonraki son bölümleri beğendim. Gerçekten çok güzel mesajlar var..

Güzellik, bakmayı bilen gözdedir sevgilim. Artık kendime layık olanı seçebiliyorum sayende. Bir insanın gözlerine bakıp, kalbini görebiliyorum her seferinde.
Neden mi senden çok daha öndeyim?
Herkesin dünyası kendi gördüğü kadardır sevgilim. Sen önüne bakarken, ben uzakları ezberledim. Sen olup bitenlerle ilgilenirken, ben olmayanın izindeydim.

***

Aklın geleceğe uzanırken, hafızan geçmişi sakın unutmasın!
Yıldızlar geceyi çok severse, gündüz olmazmış bilir misin?
Yıldızları çok sev ama kaybolmalarına da güven.
İnsanlara güven. Ama güvenini yıkanların da insanlar olduğunu unutma. İnsanlardan
kopmadan, insanlara karşı kendini korumayı öğrenmelisin evlat.

***

Sakın kendine yalanlar söyleyip, acılar içinde kıvranma evlat. İçine saklandığın yalanlar solunca hiçbir gerçek seni kabul etmez.

Merhaba evlat. Tanıştığımıza şaşırdım. Sanırım sen benim yaşamadığım çocukluğumdan çalındın!

***

Aşk, bilinen duygulardan yola çıkarak, bilinmeyen duygulara kavuşabilme isteğidir. Çünkü her insan, karşısındaki kişi için bildiğinden daha güzel duygular yaşatma potansiyeline sahip olabilir. O bilinmezliğe aşk bilinciyle yürümeye aşk diyoruz. Ama aşkta söylenen her yalan, bilinmezliğe doğru yürünen o yolda, kandırılanı yalnızlaştırır.

Bir süre sonra bir de bakarsın ki o yolda yapayalnız yürüyorsun ama elinde bir el var. Diğeri kimde belli değil.. Yalancılar bunu anlayamaz. Onlar konuşunca yalan söylemek için konuşur, susunca günahları anlaşılmasın diye susar.

Kişiler değişse de yalanları aynı işte. Ama ucuz yalanların bedeli pahalıya mal olurmuş sevgilim. Seni adam sanmakla ben en çok aşka ayıp etmişim. Söylediğin yalanlar belki benim belimi büker ama bil ki en çok ama en çok seni lekeler. Sonunda kirletilmiş bir ilişkiyi, bir tek ayrılık temizler.

***

İnsan çok sevilmenin vermiş olduğu şımarıklık ve rahatlıkla bencilleşip, karşısındaki insanın fedakârlık ve inceliklerini görmezden gelebiliyormuş…

Allah kimsenin ağlayarak kaybettiğini kimseye gülerek kazandırmıyor.

Bu harika kitap için Kahraman Tazeoğluna çok teşekkür ediyorum, gerçekten okunacak öğrenilecek ve yaşanılacak çok şey olduğunu gösteren kitaplardan bir tanesi..